Geen instantie heeft na de oorlog zo onder vuur gelegen vanwege haar functioneren tijdens de Duitse bezetting als de Joodsche Raad. Hoofdrolspeler in deze bewogen jaren was prof. David Cohen, samen met Abraham Asscher voorzitter van de Joodsche Raad. Op verzoek van prof. Jacques Presser en dr. Loe de Jong van het Rijksinstituut voor Oorlogs–documentatie, het huidige NIOD, dicteerde Cohen in 1956 na lang aarzelen zijn herinneringen. Voor het eerst verschijnen deze belangwekkende memoires nu in boekvorm.

Voorzitter van de Joodse Raad geeft inzicht in de betekenis van De Joodsche Raad, Cohens intenties en twijfels, de pijnlijke worsteling van de Joden in Nederland, de uiteindelijke, onvermijdelijke deportatie, Cohens eigen vertrek naar kamp Westerbork en vervolgens het concentratiekamp Theresien–stadt. Was er sprake van onaanvaardbare collaboratie of probeerde Cohen zoals hij het zelf noemde ‘erger te voorkomen’? Het is deze vraag die centraal staat in zijn herinneringen.

De memoires van David Cohen zijn geannoteerd en voor een goed begrip voorzien van een historische duiding. Ter inleiding bevat het boek een biografische schets van David Cohen en worden kanttekeningen geplaatst bij de rol en positie van de Joodse Raad. Ook gaat de auteur in op de totstandkoming en de perceptie van Cohens herinneringen.