De Amsterdamse Paul Scholten wordt door velen gezien als de grootste Nederlandse rechtsgeleerde van de vorige eeuw. In juridische kring is nog steeds veel aandacht voor zijn originele gedachten over recht en rechtsvinding. Hij baseerde zijn rechtsgevoel op zijn christelijk geloof. Hij was kerkelijk actief en zorgde er mede voor dat de Nederlands Hervormde Kerk in de oorlog stelling ging nemen tegen de bezetter. Ook was Scholten een goed organisator, hij richtte onder andere de Rechtshogeschool op in Batavia.

Vanwege zijn politieke en maatschappelijke betrokkenheid en zijn objectieve voorstelling van zaken kwam Scholten vaak in de voorzittersstoel terecht van tal van organisaties. Tegenover de bezetter was hij onverbiddelijk. Zijn houding en rechtsgevoel, vooral waar de gewetensvrijheid en de beginselen van de rechtstaat in het geding kwamen, inspireerden veel van zijn leerlingen. Ook na de oorlog, bij de wederopbouw van het land. Scholten werd zo een nationale figuur, maar overleed een jaar na de bevrijding..

Veel van zijn werk is bekend, maar tot nu toe is een biografie van deze veelzijdige persoonlijkheid uitgebleven.