De geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog is in dit boek verbonden met het lot van een plaats in het spanningsveld tussen de hoofdstad Amsterdam en de luchthaven Schiphol: Nieuwer-Amstel, het huidige Amstelveen. In de crisisjaren leefde daar een gemengde bevolking van dorpelingen en forensen, boeren en luchtvaartpersoneel, joden en NSB-ers.

Toen op 10 mei 1940 in de vroege lentemorgen Schiphol werd gebombardeerd, begonnen de jaren van verduistering en luchtalarmen. Aan de hand van dagboeken en publicaties volgt de schrijfster de loop van de oorlog; zij vervlecht er de geschiedenis van 110 getuigen mee, soms tot in een dodencel of een concentratiekamp.

Wat doen kerk en geloof met het gegeven 'oorlog', wat voor invloed heeft de politieke overtuiging van mensen, hoe gedragen zich de NSB-ers, hoe is de houding van de ambtenaren? Het boek geeft een verslag van de luchtoorlog boven Schiphol, het neerstorten van vliegtuigen, de rol van de Luftwaffe in Amstelveen, van het landelijk en plaatselijk verzet, de deportatie en het onderduiken van de joden, de gevolgen van de arbeidsdienst, het beleid van de bizarre 'goede' NSB-burgemeester, de razzia's, het dagelijks leven, de hongertochten, de voedseldroppings, de bevrijding, de zuivering, de spanning van de vrede. Een bezettingsverhaal dat ook buiten Amstelveen herkenbaar zal zijn.

Daze uitgave betreft een herpublicatie van het boek dat geschreven is in 1989. Hierin zijn enkele nieuwe afbeeldingen opgenomen en op verzoek van ooggetuigen enkele rectificaties doorgevoerd.

Tot op heden is Jaren van verduistering de belangrijkste geschiedschrijving over Amstelveen tijdens de Tweede Wereldoorlog. In de periode dat Visser haar informatie verzamelde leefden vele ooggetuigen nog. Ook om die reden is een heruitgave zeer de moeite waard, als belangrijkste geschiedschrijving over Amstelveen tijdens de Tweede Wereldoorlog.