De verovering van de Spaanse Zilvervloot in 1628 overschaduwt het leven van Piet Heyn dermate, dat het uit niets anders lijkt te bestaan. Heyn ergerde zich er al aan dat bewonderaars hem alleen vanwege de Zilvervloot prezen, die hij vrij eenvoudig had buitgemaakt. Hij vond - terecht - dat hij voor zijn eerdere wapenfeiten te weinig erkenning kreeg.

Dit deel uit de reeks Werken van de Linschoten-Vereeniging bevat een rapport van vice-admiraal Piet Heyn over een weinig bekende episode uit zijn leven, voorzien van een uitvoerige inleiding en enkele bijlagen.

De Westafrikaanse reis was onderdeel van een groot plan om na afloop van het Twaalfjarig Bestand zoveel mogelijk afbreuk te doen aan de Spaanse en Portugese macht in Europa, het Middellandse-Zeegebied en Amerika. Tijdens het eerste deel van de expeditie, op 9 mei 1624, werd de stad São Salvador aan de Allerheiligenbaai op de kust van Brazilië veroverd op de Portugezen. Deze onderneming was zonder twijfel een van Heyns meest triomfantelijke ogenblikken. Later dat jaar mislukte de verovering van Luanda in Angola, doordat de autoriteiten daar waren gewaarschuwd voor zijn komst. In Heyns rapport lezen we verder over zijn vruchteloze overleg met lokale machthebbers over financiële steun en over een mislukte landing op de Braziliaanse kust tijdens de terugtocht. Ondanks alle tegenslagen waren de bewindhebbers van de Westindische Compagnie er na afloop voldoende van overtuigd dat Piet Heyn een bevelhebber met groot persoonlijk gezag was, van wie ze in de toekomst nog veel profijt konden hebben.

De Westafrikaanse reis van Piet Heyn verscheen als deel 61 in de reeks Werken van de Linschoten-Vereeniging.